متن شعر :

تو این سنگرای معطر به عشق

باید گریه گریه عبادت کنم

با اشکای تازه وضو دارم و

میخوام آسمونو زیارت کنم

…

تو هر جای این دشت,پیغامیه

که داره دلم رو صدا می کنه

اگه از خودم بگذرم این سفر

منو راهی کربلا می کنه

…

بارون می باره آره بارون اشک

مث گریه های شب آخره

یکی روضه می خونه اینجا هنوز

یکی داره اینجا دلو می بره

…

چه مردای مردی مث باکری

پر از شور اروند و کارون شدن

شبای پر از نور هورالعظیم

چه مردای مردی که مجنون شدن

…

فدای دل تنگ دهلاویه

که مونده پریشون چمران هنوز

غریبونه هر روز و شب, کاوه رو

صدا می زنه,حاج عمران هنوز

…

شلمچه شروع غم کربلاس

هویزه هوای حسینو داره

طلاییه مس رو طلا میکنه

تو گرمای فکه ,بارون می باره

…

شلمچه شروع غم کربلاس

هویزه هوای حسینو داره

طلاییه مس رو طلا میکنه

تو گرمای فکه ,بارون می باره

…

بارون می باره آره بارون اشک

مث گریه های شب آخره

یکی روضه می خونه اینجا هنوز

یکی داره اینجا دلو می بره

…

درخت های بالا بلند وغیور

توی برف و بوران بهاری شدن

تو مهران و سردشت و گیلان غرب

چه رودای سرخی که جاری شدن

…

آهای سرزمین غریباشنا

چه رازی به چزابه داری؟ بگو

بگو نخلای سربلندت چی شد

چرا اینهمه بی قراری, بگو

…

بارون می باره آره بارون اشک

مث گریه های شب آخره

یکی روضه می خونه اینجا هنوز

یکی داره اینجا دلو می بره

…

چه سوغات خوبیه این سوز و آه

توروزای بی رنگ این عصر سرد

دیگه من نمیتونم آروم بشم

نمیشه هوای شهادت نکرد

متن شعر

تو همین عکسا،این عکسای سیاه و سفید
هنوزم غوغای چشم های تورو میشه دید
چشم هایی که این دنیا رو دید و دل برید
چشم هایی که این دنیا رو دید و دل برید
دل برید…
جای ستاره روی دوشت کهکشونه بوسه ی رزمنده هاست
رو سینه ات نقش لبخند ساده ی روح خداست
از همه خاکی تری و سنگر فرماندهی دل های شیداست
دل ها میلرزید تا می گفتی با یه شوقی چقدر این خاک آشناست
بی قرارم شک ندارم که همین جا کربلاست
گفتی باید هم قسم شیم تا نگن مولای عشق دوباره تنهاست
شور تو به این موج ها رسید،به موج های این رودِ پریشون
نور تو به این شب ها رسید،به شب های این صحرای مجنون
پرچم سرخت به ما رسید و ما هستیم و این راه پر از خون
…
تو همین عکسها ،این عکسهای سیاه و سفید
هنوزم غوغای چشم های تو رو میشه دید
چشایی که این دنیا رو دید و دل برید
چشایی که این دنیا رو دید و دل برید
دل برید…
جای ستاره روی دوشت کهکشونه بوسه ی رزمنده هاست
رو سینت نقش لبخند ساده ی روح خداست
از همه خاکی تری و سنگر فرماندهی دلای شیداست
شور تو به این موج ها رسید به موج های این رود پریشون
پرچم سرخت به ما رسید و ما هستیم واین راه پر از خون

متن شعر :

ما که بودیم؟ما نه این من و تو

شهربندان,شهر خاموشی

مانده بر قامت تکیده ما

زخم,زندان خود فراموشی

باید از ما کسی سلا می زد

عزم از پا نشسته ی مارا

دست تیغی مگر که وا می کرد

عقده ی بغض خسته ی مارا

ناگهان آمد ان بهاری که

ما به فتوای او سپیداریم

سیدی از سلاله ی خورشید

که به خال لبش گرفتاریم

ما,ما رسولان راز خورشیدیم

غبطه ی مرگ سرخ در سر ماست

تا ابد بر سرنوشت دشمن

واژه ی مرگ نام دیگر ماست

رود جوشیده از غدیر قیام

جلوه ی کل یوم عاشورا

من و تو ،ماشدیم و پیوستیم

به مسیرش به مقصد دریا

ما غریو بلند تکبریم

واژه,واژه بشیر امیدیم

در کف همت شهر اشوبم

دشنه ی نا شکیب خورشیدیم

ما،ما رسولان راز خورشیدیم

غبطه ی مرگ سرخ در سر ماست

تا ابد بر ،سرنوشت دشمن

واژه مرگ نام دیگر ماست!